In de rubriek “5-OUT” vuren wij geregeld 5 vragen af op onze ZD’ers.

Zet je schrap voor een icoon in het Deerlijkse basketbal en geniet van ons interview met Rik Devos.

3 seniorsploegen, 35 spelers waarvan 21 jeugdspelers. Als sportief manager moet dit als muziek in de oren klinken?

Het eerder kleine Sparta Deerlijk is na de samenwerking met Zwevegem geëvolueerd naar een middelgrote fusieclub Hexia ZwevegemDeerlijk. Dat heeft uiteraard zijn impact op de werking. Ik kende vroeger alle spelers bij naam, maar dat is er – de leeftijd zeker…? – al een tijdje niet meer bij… De focus blijft op de jeugd en uiteraard stemt het mij tevreden dat wij – het kleine Hexia ZD, geprangd tussen het grote Kortrijk en Waregem – toch een aardig woordje kunnen meespreken… Dat we soms jonge talenten zien vertrekken naar de buren, deed vroeger meer pijn. Ondertussen weet ik beter. Het is een teken dat we aan de basis goed bezig zijn.

Hoe kijk je naar het komende seizoen?

Met onze eerste ploeg zijn we gezakt van tweede landelijke naar eerste provinciale. Ik heb die degradatie zelf als bijzonder pijnlijk ervaren. We hadden er, spelers, trainer-coach, entourage en niet in het minst ikzelf, zoveel meer van verwacht, maar het heeft niet mogen zijn… Het leeuwendeel van de spelers van vorig seizoen verkent andere horizonten en ik wens hen daarbij alle succes toe. We zijn zelf niet bij de pakken blijven zitten en hebben een competitief team samengesteld voor eerste provinciale. Een mix van ervaring en jeugdige agressiviteit… Heel wat ploegen hebben zich versterkt. Het wordt een toffe, sterke reeks waarin veel ploegen aan elkaar gewaagd zullen zijn. Wij gaan alvast voor een plaatsje in de top 5.

Als sportief manager verzet je ook achter de schermen heel wat werk. Wanneer heb je voldoening van het geleverde werk?

Na al die jaren weet ik wat je als club allemaal moet doen om de financiële eindjes aan elkaar te kunnen knopen: eerst bij Sparta Deerlijk en later bij Hexia ZwevegemDeerlijk… Dat is geen sinecure. We hebben gelukkig een bestuursploeg waarin iedereen zijn taak en het klappen van de zweep kent. Een ‘rustig’ seizoen betekent al heel wat… Met de sportieve cel proberen we de aankomende jeugd zo goed mogelijk in te passen in de seniorteams. We zijn financieel kerngezond, gaan geen wilde uitspattingen doen om bepaalde spelers binnen te halen en willen verder die weg opgaan.

Je draait al een tijdje mee in het basketbalwereldje. Door de jaren heen is de sport enorm geëvolueerd. Is het basketbalspelletje mooier geworden door de jaren heen en had dit een invloed op jouw taak?

Ik ben als ex-basketter (in een tijd waarin er jammer genoeg geen broekzakje in mijn basketshort was om mijn linkerhand in te steken tijdens wedstrijden (lees ‘eenzijdig rechtshandig’) en als vader van een ondertussen al lang niet meer baskettende zoon als medewerker in het jeugdbestuur terecht gekomen… Later verantwoordelijkheid genomen in het jeugd- en hoofdbestuur en zes à zeven jaar geleden o zo gelukkig geweest dat we tot een fusie zijn gekomen met de buren uit Zwevegem. Ik ben er zelf altijd voorstander van geweest. Wij zijn een voorbeeld van een geslaagde fusie: 1 + 1 is nog altijd 3… Er is veel veranderd, maar we hebben een duidelijke visie en gaan daar verder voor. Basket heeft mij een pak leuke vrienden opgeleverd en daarvoor alleen blijf ik het als ouderdomsdeken in het bestuur (nog even?) doen…

Wat is jouw ultieme sportieve wens/droom?

Een seizoen waarin onze ploegen het beoogde niveau halen en de jeugd een nieuwe stap vooruit zet richting seniorteams. En vooral dat we verder plezier mogen beleven in het basketwereldje.